Az MNL címereslevelei
I. Ferdinánd magyar király => Armpruster Kristóf magyar kamarai adószedő (apud cameram hungaricam proventuum perceptor) | címerbővítés, magyar nemesség megújítása
HU-MNL-OL-R 64-1.-18.
1559.06.20.
Törzsszám | HU-MNL-OL-R 64 |
Jelzet | 1.-18. |
Raktári egység | boríték |
Restaurált | IGEN |
Fizikai formátum | lap (kiterített) |
Fizikai állapot | a hajtásokban helyenként kissé szakadozott, itt-ott foltos |
Magasság | 48,5 |
Szélesség | 64,5 |
Nyelv | latin |
Irattípus | adománylevél |
Adomány tárgya | magyar nemesség megújítása címerbővítés |
Fennmaradási forma | eredeti |
Kapcsolódó jelzet | Kapcsolódó irat - DL 50250 Kapcsolódó irat - R_64_1_0016 |
Személyek | Adományozó - I. Ferdinánd - magyar király Adományos - Armpruster Kristóf - magyar kamarai adószedő (apud cameram hungaricam proventuum perceptor) Adományos által - felesége Seyberlich Magdolna Ellenjegyző - Oláh Miklós - esztergomi érsek, fő- és titkos kancellár Ellenjegyző - Draskovich György - pécsi püspök |
Helyek | Eredeti keltezésének helye - Augsburg |
Dátum | Eredeti kelte - 1559.06.20. |
Megpecsételt | IGEN |
Pecsét(ek) | függőpecsét - NEM - autentikus kettőspecsét - nincs - törött - IGEN - I. Ferdinánd idősebb kori pecsétje - 14 |
Címerfestmény |
|
Narratio | Quum itaque Christophore Armpruster, patre et matre parentibus claris et probis atque honestis, specialibusque ornamentis nobilitatis condecoratis te progenitum esse fidedigno certorum fidelium nostrorum testimonio didicerimus, ac quidem pater tuus superioribus annis dum suscepta per nos legitime regni Hungariae corona, res eiusdem regni nostri diversis diversorum factionibus turbarum variisque dissesionibus fluctuare cepisset, nobis et sacro nostro diademati fideliter et intrepido pectore non sine magno sudore, capitisque periculo servierit et Transsylvanos in fide nobis iampridem debita vacillantes ac in diversas partes et factiones ire tentantes in firma et constanti erga nos fidelitate conservarit, tumultusque et seditiones intestinas plaerunque sedavit publicaeque pacis et tranquillitatis fidelium nostrorum in regno ipso nostro Transsylvaniae (quae veteribus Dacia fuit) turbatores extirpavit, Cibiniumque urbem, hostilibus obsessam armis et rebellibus nostris, in quintum iam annum viriliter et strenue repugnantem virtute et industria sua viriliter ac egregie propugnarit, neque immerito nomen et gloriam patris patriae promeruisse dicatur, eiusque prudens (quo praecipue voluisse fertur). Transsylvanorum non minima pars, gravibus et arduis in rebus plaerumque exquisivissi et secuta esse perhibeatur, ita ut eum universa Transsylvania non immerito coluerit, nobis ob insignem erga nos fidem et constantiam in diversis fortunae casibus probatam, penes quam et vincula et duros quoslibet labores suffere non dubitavit, non nisi charus dum vixit esse potuit. Quo tandem senectute et continuis morbis confecto et sublato, tu quque maiorum tuorum vestigiis innitens, non modo in patria, verum etiam civitate nostra Vienna optimis literarum studiis excultus et honeste educatus, postea multo excultior Patavio, totius Italiae gymnasio celeberrimo rediisti, ubi studiosa honestarum literarum cohors, sponte sua te elegisse ducemque constituisse fertur, cui communia rerum et negotorium ipsius collegii pondera incumberent, teque rectori illius universitatis ita adiunctum esse, ut te omnium consiliorum participem haberet. Et mox inde in aulam nostram te contulisti, ei quidem eo tempore quo non modo Germania sed et regnum nostrum Bohemiae, iniquae contra nos arma sumpserant ubi quidem fidelia tua servitia (nos in diversa regna secutus) per aliquot annos declarasti operamque tuam ac diligentiam etiam in cancellaria nostra Hungarica, sub fidele nostro, nobis syncere dilecto, reverendissimo in Christo patre domino Nicolao Olaho archiepiscopo ecclesiae Strigoniensis, primate Hungariae, legato nato summo et secretario cancellario, consiliarioque nostro, cuius patrocinio utebaris exhibuisti, ut eius favore et promotione nobis apprime commendatus fueris. Tandem memor paternae fidelitatis, eam spem in nostram erga te clementiam posuisti, ut relictis dulci patria et bonis tuis paternis, sub alas nostras potius confugere malueris, quam adversae factioni, amore soli ipsius tui natalis patrimoniique contra nos adherere, temporum postea successu in cameram nostram Hungaricam per nos translatus, in ea subducendis rationibus tuam ... declarasti ut mox ad maiora, altioraque viam tibi preparares, functus enim multis vicibus diversis in locis plaerumque etiam ob metum Turcarum periculosis, officio commissariatus ubique prudentiam, diligentiam et in conficiendis negotiis nostris solerti ... rasti, ut te officio quaestorio in camera nostra praeficeremus dignumque te omnibus modis iudicaremus, quem ex gratia et munificentia nostra caesarea in perpetuum fidelitatis tuae argumentum eo munere ornaremus. ... more aliorum regni nostri tam Hungariae nobilium quam more etiam nobilium sacri Romani imperii et aliorum regnorum nostrorum provinciarumque de nobili prosapia, a quattuor avis paternis et maternis geniti. |
Kiadás | Áldásy II. No. 169. Nyulásziné No. 170 Áldásy A.: Az Armbuster-család czímereslevelei. In: Turul 34 (1916) 97-101. |
Megjegyzés | Az adomány az adományos néhai testvére György és nővére Margit utódaira is vonatkozik. Az intitulatio és az oklevél szélei rendkívül díszesek, az egész gótikus textualis írással készült. |
Képek |
|
Tartalomgazda: MNL OL
Hibás adat jelentése, pontosítás, saját képek feltöltése